Ben je altijd maar op zoek naar goedkeuring in je beroepsleven?

Ben je in je beroepsleven een betrouwbaar mens? Ben je flexibel, vol zelfvertrouwen, assertief? Kun je goed samenwerken?

Er wordt naar je gekeken en over je geoordeeld op het werk – door je manager, je collega’s, je ondergeschikten en je zakenpartners. En jij kijkt op jouw beurt waarschijnlijk ook met een kritische blik naar hen.

Of het nu gaat om nieuwe opdrachten en verantwoordelijkheden, om salarisverhogingen, promoties, en zeker ook om je dagelijkse interacties met je naaste collega’s, je kunt je goed voorstellen dat de manier waarop anderen aankijken tegen je prestaties, je stijl van communiceren en zelfs je persoonlijkheid grote invloed kan hebben op je carrière.

In onze westerse cultuur en maatschappij is het nu eenmaal zo dat onze eigenwaarde voor een groot deel bepaald wordt door hoe succesvol we zijn in ons werkzame leven: meer geld verdienen, je best doen om een hogere positie op de maatschappelijke ladder te verwerven – en het materiële bewijs daarvan tonen – hangen daarmee samen, ook al laten we ons daar vaak geringschattend over uit.

Vinden we nu echt dat we niet kunnen achterblijven bij de buurman?

 

 

Zelfs als je je tot doel hebt gesteld om een minder conventionele vorm van succes na te streven, dat woord ‘succes’ blijft belangrijk, en je hebt anderen nodig om het te bereiken. Het is in ons eigen belang om op het werk een goede indruk te maken, ook al moeten we daarvoor soms compromissen sluiten. Maar heel weinig mensen kunnen zich de luxe permitteren om op het werk zichzelf te zijn, nietwaar?

We moeten dus om vooruit te komen een goede indruk maken op anderen; we moeten laten zien wat we waard zijn, onszelf bewijzen.
Je krijgt nu eenmaal niets cadeau. Misschien is deze wijsheid jou al op jonge leeftijd ingeprent, en voor de meeste mensen klopt het ook. Als je anderen ervan wilt overtuigen dat jij waardevol bent, streef je eigenlijk al naar hun goedkeuring, en dat geldt op allerlei gebied.

En zo ontstaat dus gedrag dat in de eerste plaats gericht is op goedkeuring.

 

Hoe komt het dat je verstrikt raakt in die modus van verslaving aan goedkeuring? “Ik ben helemaal niet uit op hun goedkeuring!” zeg je nu misschien. “Ik wil dat ze respect voor me hebben. Ik laat ze zien wat ik waard ben.”

Oké, maar je laat ook zien dat je, veel meer dan anderen, tot van alles en nog wat bereid bent, alleen om dat schouderklopje te krijgen. Maar let op, hier ligt het cruciale verschil:

Mensen die in hun vroege jeugd te maken hebben gehad met Verstrengeling hebben er moeite mee onderscheid te maken tussen goedkeuring en respect.

Als je nl te bang bent voor de gevolgen wanneer je niet doet wat een bepaald iemand van je verlangt, is de kans groot dat die persoon géén respect voor je heeft. En dit heeft direct te maken met een Gebrek aan Zelf-Gevoel wat weer doorwerkt naar een gebrek aan zelf-vertrouwen en een laag gevoel van eigenwaarde.

Waarschijnlijk herken je wel enkele van de hieronder genoemde gedragingen die vooral gericht zijn op goedkeuring.

• Vind je het moeilijk om er iets van te zeggen wanneer iets niet goed of niet efficiënt gedaan wordt?

• Zeg je altijd ‘ja’ als je nieuwe taken en verantwoordelijkheden krijgt, zelfs als die botsen met je bestaande werk of je functieomschrijving?

• Voel je je aangevallen wanneer iemand kritiek uit op je werk?

• Doe je vreselijk je best om het collega’s naar de zin te maken, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak?

• Voel je je gedwongen om anderen overdreven te bedanken en ze te overladen met complimenten?

 

 

 

Jouw behoefte aan bevestiging is niet ontstaan op het werk, maar in je kindertijd. De klinisch psycholoog Dr. Lindsay Gibson heeft zich in haar boek Adult Children of Emotionally Immature Parents uitgebreid verdiept in de complexe gevolgen van verstrengelde relaties.

Omdat een emotioneel onvolwassen ouder of verzorger het kind nodig heeft om zich emotioneel bevestigd te voelen, koestert hij of zij een relatie met dat kind die voorziet in ‘een gevoel van zekerheid, voorspelbaarheid, en veiligheid, dat berust op de geruststellende vertrouwdheid van beide partijen die elkaar in die comfortabele rol bevestigen’.

Het kind ontdekt welk soort gedrag het moet vertonen om daarvoor als beloning goedkeuring te krijgen, en welk soort gedrag afkeuring, boosheid of onverschilligheid uitlokt. Als dat eenmaal duidelijk is geworden, gebruikt het kind die informatie (onbewust) als basis voor zijn ‘Overlevingsstrategie uit de Vroege Jeugd’.

Met andere woorden: jij hebt als kind geleerd je aan te passen aan de rol die er van je verlangd werd – een rol die niet alleen voor je ouder(s), maar ook voor jouzelf gunstig was. Aangezien de ‘echte’ JIJ die onafhankelijk van je ouders’ emotionele behoeften bestond, niet erkend of ‘gezien’ werd, leerde je om je aan te passen aan die behoeften; dat was nodig om de toestand van Goedgevoel te bereiken die een gebrek aan een Gezond Zelf-Gevoel vereist, omdat het functioneert als een Vals Zelf-Gevoel.

 

 

In je kindertijd leerde je jezelf te ‘bewijzen’ door het voldoen aan bepaalde voorwaarden, waardoor je genegenheid en erkenning kreeg. En dat steeds herhaalde gedrag waaraan je je eigenwaarde ontleende, heb je voortgezet in je volwassen leven.

Volgens Antoinetta Vogels, schrijfster van The Motivation Cure (later dit jaar ook verkrijgbaar in het Nederlands onder de titel Gezond Zelf-Gevoel: dé methode om het beste uit jezelf te halen) zijn er talloze valkuilen verbonden aan het leven als volwassene met een Vals Zelf-Gevoel (VZG). Zonder zelf-bewustzijn – het vermogen om je ware Zelf te herkennen – kan je gevoel van eigenwaarde blijvend ernstige schade oplopen.

Als dit Vals Zelf-Gevoel je leven beheerst, is het moeilijk om voldoende gezond zelfvertrouwen te ontwikkelen, evenals de motivatie die nodig is om je doelen en dromen waar te maken.

Een Zelf-Gevoel (ZG) wordt al vanaf de geboorte ontwikkeld, maar alleen wanneer ouders/verzorgers hun kind werkelijk zien en erkennen als een autonoom individu, en het niet (zonder het te beseffen) beschouwen als een verlengstuk van henzelf. Een Gezond Zelf-Gevoel is van wezenlijk belang, omdat het de basis is voor een authentiek leven, waarin geen schaamte, spijt of angst bestaat; dit in tegenstelling tot een leven van verslaving aan goedkeuring.

– Antoinetta Vogels

 

De emotionele energie die nodig is om dat Goedgevoel vast te houden is gigantisch, en dat botst met je vermogen om je op andere zaken te concentreren, zoals carrière, gezondheid en persoonlijke relaties.

Als je verslaafd bent aan goedkeuring, blijkt die moeilijker te verkrijgen naarmate je er meer je best voor doet. Niet alleen hebben degenen van wie die goedkeuring moet komen macht over je, maar ook vergroot je je eigen onzekerheid door steeds maar weer zo afhankelijk van andermans goedkeuring te zijn. Je zet als het ware steeds één stap vooruit en twee stappen terug.

Bovendien is het uiteindelijk allemaal verspilde tijd en moeite, die je beter aan iets anders kunt besteden, iets veel duurzamers, iets dat echt jezelf ten goede komt: het van binnenuit (en niet van buitenaf) ontdekken van je eigenwaarde, en het versterken van je authentieke Zelf. Dat zijn de dingen waar je veel meer plezier van hebt dan van een moment van ‘je-goed-voelen-over-jezelf’ dat gebaseerd is op andermans goedkeuring.

Wat kun je zelf doen om je verslaving aan goedkeuring op de werkplek aan te pakken?

  1. Beschouw kritiek als feedback en niet als afkeuring. Als je kritische feedback opvat als constructief en neutraal – in plaats van als destructief en persoonlijk – zul je andermans reacties op je werk gemakkelijker in perspectief kunnen plaatsen.
  2. Bepaal eerst wat succes voor je betekent. Herinner je je nog hoe we eerder besloten dat succes belangrijk blijft, hoe je het ook wendt of keert? Komt die gedachtegang overeen met jouw ideeën daarover, of juist niet? Het ontwikkelen van emotioneel zelf-bewustzijn kan je duidelijk maken wat je wensen zijn, en of die al dan niet in overeenstemming zijn met je doelen.
  3. Durf ook eens ‘nee’ te zeggen. Het afwijzen van een nieuwe opdracht, project of rol voelt misschien alsof je jezelf een kans ontneemt. Maar ‘nee’ zeggen kan juist kansen creëren. Je voelt je dan niet alleen goed omdat je trouw bent aan jezelf, maar je kunt je energie ook beter richten op je eigen prioriteiten. En wie weet, misschien val je juist wel in gunstige zin op als je een keertje ‘nee’ durft te zeggen.
  4. Bedenk hoe het zou zijn om je onvoorwaardelijk bemind te voelen en te leven als degene die je werkelijk bent. Werken aan een Hersteld Zelf-Gevoel is een proces van lange adem. Maar de beloning is een gevoel van innerlijke stabiliteit en innerlijk ‘weten’ dat je tot dan toe nooit hebt gekend.

Wanneer je ontdekt dat je je onafhankelijkheid niet hoeft te verdienen, dat er een versie van jou bestaat die niet afhankelijk is van de meningen, verlangens en behoeften van anderen, dan ben je goed op weg om je gezonde Zelf-Gevoel een plaats te geven in je wezen.

 

 

Zie ook:

Posted in

Antoinetta Vogels

Antoinetta Vogels is the Oprichtster & Directrice van HealthySenseOfSelf, LLC, ontwerpster van de Zelf-Gevoel Methode, een Zelfhulp Programma, voor Mensen die de gemoedsrust willen genieten die het Jezelf zijn met zich meebrengt!