Indirecte Motivatie
De aandrang om iets te doen of te vermijden is niet wat het ogenschijnlijk lijkt. Het echte motief is om de tijdelijke emotionele toestand te bereiken die fungeert als surrogaat voor het duurzamere gevoel een echt mens te zijn.
Het gedrag hierbij lijkt wel op het bij ‘Directe Motivatie’ behorende gedrag, maar de intentie ertoe komt voort uit onbewuste motieven die in de jeugd zijn ontstaan. Het ‘Verborgen Doel‘ van de activiteit is door een buitenstaander volstrekt niet te achterhalen: De afwas wordt niet gedaan om een schone vaat te hebben, maar om – direct of indirect – de ouder/verzorger te plezieren (die misschien allang dood is).
De basis van onze ‘Verinnerlijkte Ouderlijke Stem is aangeleerd gedrag, en niet ons eigen beoordelingsvermogen, en als deze ‘stem’ ons gedrag goedkeurt levert dat iets op wat we zo hard nodig hebben: een moment van ‘Goed-gevoel-over-jezelf.’ Deze positieve feedback wordt (onbewust) gevoeld als absoluut noodzakelijk om je een echt mens te kunnen voelen.
Omdat er zo ontzettend veel op het spel lijkt te staan (to ‘be’ or not to ‘be’) zijn indirecte motieven dwangmatig en verslavend. Die motieven leiden uiteindelijk naar een levensinstelling met oogkleppen: het hoe dan ook voldoen aan de criteria om er te mogen zijn. Uiteindelijk wordt het streven naar een ‘Goed-gevoel-over-jezelf’ het enige wat iemand nog motiveert, maar dat wordt niet als zodanig herkend. Zo iemand wordt dus de slaaf van onbewust aanvaarde eisen, en daarmee verzuimt hij de kans om zijn eigen, authentieke leven te leiden.
Indirecte Motivatie wordt gegenereerd door de Ego-Referenties die deel uitmaken van het ongezonde Op Vals Zelf-Gevoel gerichte Systeem.
Dit soort motivatie gaat altijd gepaard met Verborgen Agenda’s/Doelen en het bijbehorende streven naar het door (ouderlijke) goedkeuring verkregen ‘Goed-gevoel-over-jezelf’ dat nodig is om je een echt mens te kunnen voelen.
Indirecte Motivatie ontstaat in de kindertijd wanneer het kind ten onrechte de conclusie heeft getrokken dat het zijn eigen schuld is wanneer hij of zij er niet in is geslaagd om onvoorwaardelijke bemind en geaccepteerd te worden: ‘Ik was kennelijk niet goed genoeg’. Dat het probleem weleens kan liggen in de psycho-emotionele tekortkomingen van de ouder/verzorger komt niet in het hoofd van het kind op (en meestal ook niet in dat van de ouder/verzorger).
Alle Indirecte Motivatie vindt uiteindelijk zijn oorsprong in de Angst voor Bestaansloosheid, die verantwoordelijk is voor het dwangmatige en verslavende karakter van de motivatie.
Lees hier meer over in Directe Motivatie.