Het Zwarte Gat

black-hole-icon-only

Metafoor voor een angstaanjagend gevoel van leegte en ‘onzichtbaarheid’, zoals iemand met een Gebrek aan Zelf-Gevoel dat ervaart, omdat hij of zij zich niet gezien voelt als een ‘echt’ mens. Evenals het natuurlijk fenomeen zuigt dit Zwarte Gat, deze staat van ‘geen-zelf’ gedrag en motivatie naar binnen dat er op gericht is om de staat te bereiken van het hebben van een ‘Goed-gevoel-over-jezelf’ dat wordt bereikt via de goedkeuring van anderen en dat dan dienstdoet als een surrogaat Zelf-Gevoel

Sommige ouders behandelen hun kleine kind als een pion in het spel van hun eigen leven, en niet als een echt, op zichzelf staand mensje. In zulke gevallen, kan het kind niet het gevoel ontwikkelen dat het een ‘echt bestaand individu’ is; de innerlijke leegte die het kind daardoor ervaart, gaat zich, net als het bekende ‘Zwarte Gat’ in de astronomische betekenis, actief proberen in te vullen met alles wat zich daarvoor maar aandient. De natuur heeft de mens namelijk zo ontworpen dat, wanneer er een Gebrek aan Zelf-Gevoel is, het leven simpelweg onleefbaar is.

 

Het gaat hier dus niet om een feitelijk gat; het is een metafoor voor een leegte in de psyche van een persoon die is belemmerd in het ontwikkelen van een Gezond Zelf-Gevoel en die daardoor niet in staat is om als een werkelijk op zichzelf staand individu zijn leven hier op aarde te ervaren. We kunnen ons deze leegte voorstellen als de ‘plek’ (in het bewustzijn) waar eigenlijk een sterk, fundamenteel besef te bestaan als onafhankelijke, ‘echte’ persoon zou moeten zijn. - Een solide, bestendige toetssteen of ‘ruggengraat’ die je verzekert van je bestaan als ‘ik’, waarop je recht hebt alleen al vanwege het feit dat je leeft. -

Deze leegte is, net als een natuurlijke leegte, door de natuur zo geprogrammeerd dat hij zich continu met iets probeert te vullen. Voor iemand met een Gebrek aan Zelf-Gevoel kan dat ‘iets’ alles zijn wat de goedkeuring van de ouder/verzorger uitlokt (of de virtuele versie daarvan in het latere leven: het geïnternaliseerde oordeel van de ouder/verzorger).

 

In de praktijk betekent dat dat het kind consequent, maar niet bewust, gedrag vertoont dat in zijn beleving goedkeuring oplevert. Maar het gaat nog verder: het kind zoekt actief naar manieren (Voertuigen) die gebruikt kunnen worden om goedkeuring te krijgen van de ouder/verzorger (of de virtuele versie daarvan). Kort gezegd komt het erop neer dat het kind wanhopig op zoek is naar en afhankelijk wordt van alles wat hem een ‘Goed-gevoel-over-zichzelf’ oplevert; dát wordt het ultieme streven van een kind dat, vanwege het ouderlijke tekortschieten in het projecteren van een ‘gezond’ beeld van het kind, geen Zelf-Gevoel heeft kunnen ontwikkelen.

De manier waarop het kind zijn eigen gedrag en ook zijn gevoelens – onbewust - heeft leren manipuleren en aanpassen om zijn ouders of verzorgers op de gewenste manier op hem te laten reageren, verdwijnt niet met de jaren. Tenzij hij zich van dit patroon weet te genezen zal hij er zijn hele leven mee te maken hebben.

 

Omdat het hebben van een Zelf-Gevoel een psychische noodzaak is om te kunnen overleven, wordt de manier waarop de natuur daarvoor compensatie zoekt (wanneer ouders zozeer met zichzelf bezig waren dat hun kind geen Zelf-Gevoel kon ontwikkelen) werkelijk ervaren als een ‘natuurkracht’. Die kracht zuigt alle vormen van eigen of andermans goedkeuring als het ware op; alle potentiele successen en momenten van goed gedrag, die zelfs maar in de verte goedkeuring zouden hebben kunnen opleveren verworden tot een score punt op de ladder van het bereiken van een Goed-gevoel. Er is dan sprake van het vervormen of ‘annexeren’ van een groot deel van het gedrag en het karakter van zo’n kind.

 

Als je deze situatie probeert te herstellen, stuit je op het probleem dat het Op Vals Zelf-Gevoel gerichte Systeem van de persoon in kwestie hem in het bestaande patroon opsluit dmv diezelfde natuurlijke oerkracht.

 

Hoezeer je ook vastbesloten bent om deze situatie te veranderen, je stuit altijd weer op dat vacuüm van het Zwarte Gat, die leegte die veroorzaakt wordt door het ontbreken van een 'Zelf’.

 

De enige manier om dat te genezen is het ontwikkelen van een sterker Zelf-Gevoel, dat het Zwarte Gat wél weet te vullen en te elimineren. Dan pas kun je loskomen van dwangmatige en verslavende vormen van gedrag die dienden om een Vals Zelf-Gevoel (VZG) te voeden, waarmee je op ongezonde en niet-duurzame manier probeerde het Zwarte Gat te vullen.

Gerelateerde posts

    Read more related posts