Angst voor Bestaansloosheid

Angst voor Bestaansloosheid

Angst om niet gehoord te worden door en onzichtbaar te zijn voor anderen

Om dit concept uit de Zelf-Gevoel Methode te kunnen begrijpen, moeten we het concept Bestaansloosheid nader bekijken.

 

Iemand die Angst voor bestaansloosheid ervaart, vreest dat hij niet wordt gezien en gehoord als een aanwezige persoon; hij voelt zich iemand met wie men geen rekening hoeft te houden en die geen eigen stem of gezicht heeft; iemand die geen invloed uitoefent op zijn omgeving, die niet wordt erkend als onafhankelijk en potentieel autonoom mens, en die niet belangrijk genoeg is om te worden opgemerkt; iemand die zich voelt als een geest met een lichaam – wel levend, maar opgesloten in de hel van het onzichtbaar zijn voor alle anderen.

 

Deze angst is zo ondraaglijk en pijnlijk dat hij maar zelden tot het bewustzijn doordringt. De meeste mensen die deze angst hebben ervaren een mildere variant ervan, en beseffen niet dat ze in feite bang zijn voor Bestaansloosheid. De Angst voor Bestaansloosheid in iemands psyche veroorzaakt, gelijk een natuurkracht, dwangmatig gedrag en verslavingen in een wanhopige poging om die angst te vermijden.

 

De ZG Methode is in de grond de beschrijving van de aard en de structuur van die wanhoopspogingen gedurende iemands hele leven en een geeft aan hoe aan deze situatie te ontsnappen.

 

Stel je eens voor hoe het zou zijn als je alleen tijdens een hebben van een ‘Goed-Gevoel’ het gevoel hebt dat je echt leeft! Deze angst bestaat alleen in je onderbewuste, net als het gevoel afhankelijk te zijn van een Vals Zelf-Gevoel. Het is derhalve niet zo gemakkelijk om er grip op te krijgen, hem te herkennen en te erkennen.

 

De Angst voor Bestaansloosheid de bron van allerlei andere angsten, zoals de angst om niet die dat Goed-Gevoel te kunnen bereiken dat wordt ervaren als ‘ik mag er zijn’. Dit is in feite de angst om je Vals Zelf-Gevoel kwijt te raken, een angst die vergelijkbaar is met doodsangst, maar die voor veel mensen zelfs nog ondraaglijker is.

Een andere angst in dit rijtje wordt getriggerd door de vrees niet in staat te zijn om, om wat voor reden dan ook, een nieuw Voertuig te vinden voor de activiteit of het gedrag dat kan zorgen voor het ‘Goed-Gevoel’.

 

Voor iemand die in zijn jeugd niet de ouderlijke bevestiging van zijn eigen bestaan heeft gekregen, gaat de Angst voor Bestaansloosheid nooit over. Die angst houdt hem of haar levenslang in spanning (als in een soort ‘trance‘); het is een constante dreiging en een constante realiteit. De pogingen om Bestaansloosheid te voorkomen worden een dominante, onstuitbare maar compleet onbewust opererende drijfveer in iemands leven.

 

Deze angst creëert een heel systeem van ongezonde en schadelijke psycho-emotionele gewoonten, denkbeelden, behoeften, wensen, dwanghandelingen, verslavingen en motieven. We zijn en blijven de slaaf van dat systeem totdat – of tenzij - we ons ervan bewust worden en er iets aan doen.

 

De Zelf-Gevoel Methode beoogt het mysterie te ontrafelen van deze innerlijke ketenen, en de geketenden (misschien hoor jij daar ook bij!) ervan te bevrijden.

 

Als je nog niet hebt gelezen over Bestaansloosheid, kun je dat nu doen via deze link.

Gerelateerde berichten

  • Hoe zelf-liefde mijn leven gered heeft
    Auteur: Casey Wild Mijn vader verliet mijn moeder toen ik drie jaar was. Ze was er kapot van en belandde in een depressie.   Ik werd voor de televisie gezet om naar tekenfilms te kijken, uren achter elkaar, elke dag weer. Soms nam ze me mee naar de speeltuin, waar ik in mijn eentje moest gaan spelen. Als ...
Lees meer gerelateerde berichten