Een generatiekloof
Baby-Boomers, Generatie X, Yers, Millenials. Het zijn begrippen die een verzameling van mensen aanduiden, die rond een bepaald jaar geboren zijn en dus rond een bepaald jaar de tienerjaren achter zich laten.
Omdat er in elke tijd specifieke trends zijn, en omdat de verwachting is dat kinderen tegen hun ouders rebelleren, zouden deze groeperingen, in wanhopig onbegrip voor elkaar, uiteindelijk berusten in een staat van gebrekkige- of totaal afwezige onderlinge communicatie. Dit zou dan te wijten zijn aan een generatiekloof.
Vaak nemen we voetstoots aan dit soort labels (etiketten), die op mensen en dingen geplakt worden, ook werkelijk bestaan en noodzakelijk zijn. Het is goed om onze eigen grijze celletjes er eens op los te laten.
Tom DiPrete, professor in sociologie op Columbia University*) stelt dat het vooral de media zijn die deze labels verzinnen en dat ze veel gebruikt worden voor marktonderzoek. Vaak is het gemakkelijker om in categorieën te denken als je iets duidelijk wilt maken. Generaliseren heet dat en als we daarmee akkoord gaan leidt het tot het accepteren van “de generatiekloof.”
Maar! We doen tegenwoordig allemaal ons best om deze etiketten van ons en onze medemens af te schudden. Het leidt over het algemeen tot negatieve benamingen, om niet te spreken van discriminatie.
Muziek en technologie, belangrijke aspecten
Mensen die geboren zijn in een bepaalde tijd (op een bepaalde plaats?) hebben ongetwijfeld bepaalde aspecten gemeen. Als je bv. geboren bent na 2004, dan is de kans groot dat jij en je vrienden Taylor Swift of The Twenty One Pilots fantastisch vinden. Of misschien grijp je juist terug naar het verleden en ben je een fan van bands die de hits uit de jaren ’60 een nieuw jasje geven.
Technologie speelt een grote rol in het onderverdelen van mensen in “ervoor en erna.” Het aantal 70-jarigen dat op de hoogte is van social-media zoals Instagram, Snapchat en Boomerang, en er ook nog actief gebruik van maakt, mag dan beperkt zijn, maar ze bestaan wel!
Interessant is ook dat de technologie er momenteel juist toe bijdraagt dat muziek vaker uitgewisseld wordt tussen ouders en kinderen. Voor wie er bekend mee is, helpt de technologie dus nu juist deze kloof te overbruggen.
Schild of wapen
Maar in het algemeen kun je stellen dat het hanteren van de indeling in generaties vaak functioneert als een soort schild om een innerlijke pijn af te weren of te verzachten. Of soms dient het zelfs (misschien onbewust) als een wapen, als je bijvoorbeeld zoekt naar een excuus om je af te zetten tegen bepaalde groepen, je ouders, je kinderen, bepaalde beroeps- of entertainmentgroepen. Als dingen je irriteren of, nog erger, je echt boos maken, kan dat best zijn, omdat ze je laten inzien dat je geen controle kunt uitoefenen op andere mensen en hoe zij ergens over denken.
Als je er echter vrede mee hebt dat jij je eigen persoon bent en als je ouders en opvoeders je genoeg respecteren zoals je bent, dan heb je dat schild en die wapens niet zo hard nodig. Dan voel je je niet verkeerd begrepen.
Maar wel als je gefrustreerd bent omdat je vindt dat “de wereld,” de “anderen,” je niet in staat stellen het doel te bereiken dat je voor jezelf voor ogen had. Dan moet je je misschien afvragen wat dat doel eigenlijk voor functie heeft in je leven, of het wel echt een doel is of meer een middel om iets te bewijzen. De kans is groot dat je nog steeds bezig bent te laten zien dat je weldegelijk de moeite waard bent en dat je eigenlijk daadwerkelijk “gezien” wil worden door je ouders/opvoeders. Het voelt bijna als een strijd op leven en dood om dat voor elkaar te krijgen. Want wie ben je als dat niet lukt?
Gezond Zelf-Gevoel of een gebrek daaraan
Conflictueuze gevoelens af doen met “Ach, dat is nu eenmaal de generatiekloof” is m.i. een kortzichtige manier om je eigen gebrek aan een Gezond Zelf-Gevoel niet te erkennen. Met een Gezond Zelf-Gevoel weet je dat je waarde hebt terwijl je anderen ook in hun eigen waarde laat.
Zo’n instelling opent de deur naar een intermenselijk samenzijn waarin de overeenkomsten van groter belang zijn dan de verschillen. Waar we gezamenlijk kunnen werken om de wereld aangenamer te maken, voor onszelf en voor de volgende generaties.
*) Uit een artikel van The Atlantic “Here is when each generation begins and ends according to facts” – door Philip Bump – Maart 2014
