Reizen en afscheid nemen

Afscheid nemen is blijkbaar niet mijn sterkste kant hoewel ik niet echt het gevoel heb dat ik het zo verschrikkelijk vind om weg te gaan en terug te stappen in mijn eigen leven. Ja, het is jammer als je je dochters moet achter laten in een grote overweldigende stad als New York. Ook al herinner ik het me van toen ik zelf dertig was, nu ik er naar kijk met andere ogen, die van hun moeder, is het deprimerend om te zien dat ze het met alle geweld willen maken in de stad ‘waar het allemaal gebeurt,’ terwijl je weet dat er zoveel mooie plekjes zijn in de wereld. In de ban van de acteer wereld – altijd audities, altijd repetitie. En de hele dag en nacht door die gillende ambulances …hoe zou het voelen als een van hen daarin terecht kwam?

shutterstock_315777857We hebben het leuk gehad – het was toch gezellig! Om 11 uur ‘s morgens moet ik uit mijn hotel zijn – inpakken en wegwezen. Ik ben alleen in een voor mij veel te donkere kamer – mijn man is op zakenreis. ‘Kan ik wat licht krijgen,’ vraag ik. Na drie dagen krijg ik een staande schemerlamp – ‘erg aardig, dank U.’ Ach ja, dit is eigenlijk een party hotel. Maar uh… ik wou ook wat werken, wat gedaan krijgen.

En ik had ook gehoopt dat ik met mijn dochter wat werk door kon nemen. Maar ze heeft het zo druk – ze heeft zoveel dilemma’s om uit tewerken en op te lossen: ‘Waar moet ik nou op focussen,’ vraagt ze zich vertwijfeld af. ‘Er zijn eigenlijk zoveel dingen die ik zou kunnen doen. Moet ik doen wat ik leuk vind, moet geld verdienen, sociaal zijn, beter worden in wat ik doe, me in iets specialiseren, go with the flow?

Waar moet ik, oudere moeder, aan de andere kant van het empty nest, op focussen: doen wat ik leuk vind (wat is dat eigenlijk?), afstand nemen, mijn werk promoten, beter worden in wat ik doe, sociaal zijn, go with the flow tot de flow op is? Iedereen heeft het zo druk met zijn eigen verhaal. Wat is het verhaal van een oudere moeder? Ik weet hoe het zou moeten zijn: gelukkig, tevreden, behulpzaam, niet egocentrisch, en vooral wijs en geduldig.

De nacht voor ik terug vlieg slaap ik niet. Ook dat nog! Help, ik ben de weg kwijt!
Ach, mijn vliegtuig zal me wel veilig terug brengen om thuis de draad op te pakken. Draad? Welke draad? Ik ga maar met de stroom mee – ik ben immers mijn eigen doel! Dus zeg ik tegen mezelf: relax en enjoy the ride!

Antoinetta Vogels

Antoinetta Vogels is the Oprichtster & Directrice van HealthySenseOfSelf, LLC, ontwerpster van de Zelf-Gevoel Methode, een Zelfhulp Programma, voor Mensen die de gemoedsrust willen genieten die het Jezelf zijn met zich meebrengt!

2 reacties

  1. Marielle op oktober 26, 2015 om 10:48 pm

    De problematiek is heel goed gesteld: jonge mensen druk met reageren op dingen om zich heen en in strijd met zichzelf, wat krijgt voorrang, wat is wijsheid. Dit is niet leeftijd-gebonden want iedereen ervaart dit patroon op een gegeven moment, vooral op kruispunten in het leven. We zijn allemaal bezig met uitvinden wie we zijn als we door de fases in het leven gaan, hoe we gezien worden of willen worden, wat er van ons verwacht wordt, hoe je je daar bij voelt en wat er in je zit. Rebellie tegen oud worden, niet op willen geven, maar ook niet precies weten hoe dat allemaal moet is een groot vraagstuk onder mensen die dichterbij de pensioenleeftijd komen of er al inzitten. Ik behoor tot die groep, dus weet ervan mee te praten.
    Wij zijn kinderen van onze tijd. We hebben (of zien) niet echt veel role models voor de ‘nieuwe’ gepensioneerde, die nog levendig en actief is in de meeste gevallen, heel goed geschoold en zeker niet ‘oud’. Onze ouders hadden andere ideeen over wat succesvol ouderworden betekende voor hen, andere verplichtingen (van hun huis-uit meegekregen) andere wensen, genoegens, tevredenheid, die mijn onrust niet helemaal weghalen of waar ik me nog niet aan kan overgeven.
    Ik betrap mezelf erop dat ik vaak geneigd ben om me af te laten leiden als ik het antwoord op een moeilijke vraag niet direct heb of aangeboden krijg. Misschien moeten we in limbo zijn en de vragen blijven stellen om het antwoord te vinden in alle chaos van verwachtingen en regels.
    Dank je wel voor deze mooie website en dit interessant onderwerp.
    The Moneywhisperer



    • Antoinetta Vogels op januari 27, 2016 om 3:24 pm

      Dank je wel Marielle voor je boeiend antwoord – een blog opzich zelf, zou ik zeggen. Ik hoop dat velen het lezen en er wat aan hebben. We are in this together@