Er is een overeenkomst tussen slapen en kijken.
Kijken is niet iets wat je doet – het gebeurt je.
Slapen is ook niet iets wat je bewust doet – de slaap valt je toe.
Hoe meer je het wilt en probeert des te slechter het gaat. Iedereen die aan slapeloosheid lijdt weet daarover mee te praten.
Iedereen die bij- of verziend is zou zich kunnen afvragen of er een verborgen agenda is met wat we willen zien of hoe we de dingen (willen) zien. Met slapen is het ook zo: we slapen ‘s nachts niet omdat we overdag een agenda hebben die we ‘s nachts niet los kunnen laten. Of moet ik zeggen: die ons ‘s nachts niet los wil laten. We zitten in de tang, gevangen in het web van de rode spin. Hoe meer we erin bewegen hoe sneller de spin weet dat zij een lekker maaltje kan verwachten.
Je moet dus je gedachten en mentale focus proberen af te wentelen van die verborgen agenda – gewoon “een organisme” worden – een kind van de natuur, zonder agenda. Met kijken is het ook zo: je ogen krijgen indrukken aangeboden en nemen die als het ware passief in zich op. Met andere woorden: de indrukken zijn de actieve factor in deze samenwerking, niet je ogen.
Ik heb gemerkt dat ik het in mijn verziendheid heel anders doe: mijn ogen zijn net handjes die alles willen graaien wat ze maar te pakken kunnen krijgen om er hun voordeel mee te doen. Nou ja, mijn voordeel natuurlijk, want ik ben de eigenaar van mijn ogen. Zij willen niets liever dan mij volledig van dienst zijn om mijn plannetjes te laten slagen. Ze denken dat ze daar goed aan doen maar tijdens het proces worden ze uitgemergeld en misbruikt en ja dan functioneren ze minder goed: je ziet alles wazig of dubbel.
Om hierin en in je slaappatronen verandering te brengen moet je leren zien of er iets gaande is in je leven wat het zien van jouw wereld, het kijken naar jouw wereld gebruikt om een (verborgen) doel te bereiken. Geen makkelijke opdracht – maar voor mezelf wil ik toch kijken of ik zicht kan krijgen op die (onbewuste) verborgen doelen en mijn motivaties bij kan stellen, meer gericht op de werkelijkheid van de wereld en hoe ik daar in pas – en niet op mijn (verborgen) illusies. Ik houd jullie op de hoogte…
Antoinetta Vogels
