Ego-Referenties (EgoRefs)
Onbewust aanvaarde eisen over hoe je je moet voelen en gedragen om goedkeuring van anderen te krijgen, als vervanging van een gezonde manier om je Zelf te ervaren.
De letterlijke vertaling van de term ‘Ego-Referenties’ is ‘Zelf-identificeerders.’ Met andere woorden: voor iemand die in haar vroege jeugd niet heeft gekregen wat ze nodig had, staat deze term voor datgene waarmee zij haar ‘Zelf’ identificeert, en dus wat haar een gevoel van identiteit verschaft. Hoe beter deze persoon die voorwaarden weet te verwezenlijken des te meer (valse, onechte) ‘identiteit’ zij ervaart.
Het gaat dan om door de ouders/verzorgers bepaalde ‘voorwaarden’ zoals bijvoorbeeld altijd vrolijk zijn, niet te laat komen. Deze hebben een sterke emotionele lading omdat ze (onbewust) worden ervaren als eisen waaraan beslist voldaan moet worden op straffe van de ervaring van Bestaansloosheid.
Voor het jonge kind betekent dat dat ze een soort gevoel van ‘echt te zijn’ ervaart doordat ze, zij het tijdelijk, het gevoel heeft samen te vallen met de ouder/verzorger die haar goedkeuring geeft. Voor het oudere kind of de volwassene betekent dat dat ze aan de verkregen goedkeuring een ‘Goed-gevoel-over-zichzelf’ ontleent dat functioneert als ongezonde manier om zich te kunnen ervaren als een ‘echt bestaand mens.’
Ego-Referenties zijn dus onbewust aanvaarde absolute vereisten om je op een bepaalde manier voelen, te zijn of te gedragen, of een bepaald resultaat te behalen, om het gevoel te kunnen krijgen dat je goedkeuring en liefde verdient, wat zich vertaalt naar een vluchtige beleving van ‘er mogen zijn’. Deze ervaring dient vervolgens als vervanging van het gevoel een ‘echt bestaand mens’ te zijn.
Ego-Referenties zijn voorwaarden of eisen die je als kind onbewust hebt aangenomen (bijvoorbeeld altijd vrolijk moeten zijn, altijd op tijd moeten zijn) en waaraan je moet voldoen , omdat het eraan voldoen goedkeuring opleverde van de ouder/verzorger, wat voor het kind de enige (positieve) manier was om zich een ‘echt bestaand mens’ te voelen.
Ik zeg ‘positieve’ manier, omdat sommige kinderen dit gevoel juist op de tegengestelde manier weten te bereiken, namelijk door een ongelooflijke lastpost te zijn voor hun ouders! Dit zijn de zgn Reactieve Ego-Referenties die worden besproken in mijn boek: Gezond Zelf-Gevoel, dé methode om het beste uit je zelf te halen.
Als de situatie in de loop der jaren niet verandert, krijgt het voldoen aan deze voorwaarden en eisen een enorme emotionele lading. Je kunt dan zelfs spreken van verslaving: onbewust wordt het voldoen aan deze Ego-Referenties ervaren als een zaak van leven of dood. Zoiemand vreest dan verstoken te blijven van het tijdelijke, oppervlakkige en ongezonde gevoel een ‘Zelf’, een onafhankelijk bestaand mens te zijn, en daardoor komt de angstaanjagende dreiging van het ‘Zwarte Gat‘ te dichtbij.
Ego-Referenties vormen de motivatie achter veel activiteiten. Het uiteindelijke, Verborgen Doel is het ervaren van iets wat lijkt op een Natuurlijk Zelf-Gevoel. Deze ervaring komt het dichtst in de buurt van datgene, wat zich in iemands jeugd niet op een normale wijze heeft kunnen ontwikkelen: zich geaccepteerd en ‘gezien’ voelen als onafhankelijk, autonoom mens.
Helaas, vormt het voldoen aan Ego-Referenties een verslavend, giftig gereedschap voor het oplossen van het probleem van een Gebrek aan Zelf-Gevoel. En bovendien, al wat het doet is het bereiken van een substituut voor iemands waarachtig Zelf-Gevoel, maar de natuur heeft blijkbaar geen beter alternatief kunnen verzinnen.